روز عقدم....
اوایل سال 92 بود که من و سه تا از دوستانم به پابوسی امام مهربانی علی بن موسی الرضا علیه السلام رفتیم.
یکی از دوستانم گفت بریم اتاق عقد حرم...دو سه روزی طول کشید تا اینکه همه با هم تصمیمون یکی شد که بریم اونجا...
یک رواق خیلی بزرگ که مخصوص عروس داماد ها بود....از زائر خیلی بودن اونجا 7،8 نفر که 4نفرشون ما بودیم....
عروس داماد ها میومدن خیلی ساده مراسم میگرفتن...فقط یه خطبه ی عقد...واقعا معنوی بود....
اونجا واقعا حسرت خوردم...پیش خودم میگفتم کاش منم همسایه ی امام رضا علیه السلام بودم و میومدم پیش آقا عقد میکردم...
ولی خب امکانش نبود...
مکان دیگه ای که دلم میخواست اونجا عقد کنم گلزار شهدای تهران کنار مزار شهید هادی بود....همسرمم راضی بود اما نمیشد
وقتی که ما میخواستیم عقد کنیم داشتن خاک برداری میکردن:(
این از دو آروزی ما برای زمان عقد که برآورده نشد...عوضش یه جای دیگه خدا بهمون هدیه داد...
همسرم آرزو داشت وقتی خطبه ی عقدش خونده میشه بین الحرمین باشه ولی خب بازم نمیشد...
تا اینکه خدا به دل هر دومون نگاه کرد و بهمون عنایت ویژه کرد....
هم آرزوی من برآورده شد هم آرزوی همســـــــرم....
مکان عقدم به اذن خدا شد حرم حضرت عبدالعظیم حسنی....
آرزوی من اینکه تو حرم عقد کنم و آرزوی همسرم تو بین الحرمین...
من که به آرزوم رسیدم و همسرمم همینطور چون زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی ثواب زیارت امام حسین علیه السلام رو داره.
خلاصه مراسم خیلی ساده و پر از معنویت بود...کلی آدم برام آرزوی خوشبختی کردن...
الهی که روزی همه ی جوونا بشه مخصوصا مذهبیاش...
